محمدجواد ظریف در سفر اخیر خود به هندوستان، در حالی با لباس و ژست مخصوص هندی، به معبد پیروان آیین سیک رفت که سال گذشته سفر چندساعته اش به سوریه را بدون زیارت حرم حضرت رقیه(س) به پایان برده بود.

به گزارش صراط، ظریف وزیر خارجه کشورمان در سفر اخیر به هند، روز پانزدهم آذر به همراه همسرش مریم ایمانیه در معبد طلایی این کشور واقع در منطقه امریتسار حضور یافت و از بخش‌های مختلف آن بازدید کرد. نکته قابل تامل اینکه ظریف در این سفر ظاهر و پوشش خود را به شکل سیک‌ها درآورده بود.

اینکه حضور ظریف در معبد سیک ها ضرورت داشته یا نه و اینکه چرا این تصمیم گرفته شده، چندان مورد بحث نیست آنچه قابل تامل است اینکه ظریف در حالی با پوشش مخصوص به معبد پیروان این آیین رفته که مرداد ماه سال گذشته ترجیح داد سفر به سوریه را بدون زیارت حرم حضرت رقیه (س) به پایان ببرد.

در واقع اگر تصمیم ظریف برای حضور در معبد سیک ها را به دلایل سیاسی یا هر توجیه دیگری بپذیریم، زیارت نکردن از حرم حضرت رقیه (س) در سفر به سوریه قابل پذیرش نیست. اگر بهانه ظریف، موضوع امنیت باشد، باید گفت گزارش های مربوط به بحران سوریه نشان داده که به طور کلی حرم حضرت رقیه(س) همواره نسبت به حرم حضرت زینب (س) از امنیت بیشتری برخوردار بوده است. با این حال، ظریف به زیارت حضرت زینب (س) رفت اما به زیارت حضرت رقیه (س) نرفت.

حتی با در نظر گرفتن اهمیت مسائل سیاسی، دیدار نکردن ظریف با مستشاران نظامی ایرانی حاضر در سوریه هم قابل انتقاد است. وقتی تعداد زیادی از مستشاران نظامی ایران در سوریه برای دفاع از حرم آل پیامبر(ص) به مبارزه با دشمن مشغولند عدم توجه ظریف به آنها چه معنایی دارد؟

این در حالی است که دیدار مقام های کشورهای مختلف با نظامیان هموطن خود در بیرون از مرزها امری رایج است و علاوه بر پیام های سیاسی و برای روحیه دادن به نظامیان هم موثر است. شاید به همین دلیل است که مقام های آمریکا و اروپایی در سفر به کشورهایی مانند افغانستان، هرگز دیدار با نظامیان خود را از برنامه خارج نمی کنند.